Door Jacques Hendriks (Bron: De Stem Breda)

Dinsdag 10 februari 2004 - Gerespecteerde hitmakers van weleer als André van Duin, Arie Ribbens, Vader Abraham en de Twee Pinten doen geen moeite meer om een zotte single uit te brengen. De verkoopcijfers zijn te verwaarlozen. En dus moet de liefhebber het doen met veel après-ski-muziek of met lokale meezingers.

Bergen op Zoom heeft z'n Vastenavendliedje 2004, Me blaze n's 'oog van de tore, in het Ginneken zullen ze wel meelallen met hun eigen Hollikidee Amalia, in Breda heb je het album Kielegat 2004 met onder meer het even chauvinistische als originele Kielegat oh Kielegat en natuurlijk de traditional Uit de weg (want ik moet weer overgeven), Hulst heeft zijn Aontje Pik, in Leur zingen ze dit jaar mee met Hé Trien en Oosterhout danst en zingt op Lichterlaaie. Dat laatste nummer is ook te vinden op de verzamel-cd Knotskraker Festival 2004 met vanzelfsprekend elf (voor de leek: gekkengetal!!) liederen uit even zoveel plaatsen. Van de vaak toch wel erg slome nummers raakt bovengetekende bepaald niet in lichterlaaie, maar dat terzijde.

Het tegenovergestelde is het geval met het stapeltje singles dat we te horen krijgen. Stuk voor stuk met een irritante house-dreun en andere moderne geluiden uit een doosje, die je het gevoel geven dat je geëlektrocuteerd wordt.

De Double DJ’s wagen zich aan Tom Dooley van het Kingston Trio, wat een regelrechte schande genoemd mag worden. De Zware Jongens doen daar niet voor onder, zij zingen ’t Komt wel voor elkaar, wat een genadeloos verminkte versie blijkt te zijn van de Ierse klassieker Whiskey in the jar, plus zowaar Batje Vier, een van de onvergetelijke mega-hits van het Cocktail Trio. Dat waren nog eens tijden?

Nu we het daar toch over hebben, ene Nienke zingt een cover van Annie, hou m'n tassie effe vast. Bladerend door Hitdossier beseffen we plots dat we oud worden. Het Bredase one-hit-wonder Miggy (Marina van der Rijk) haalde de tweede plaats in de Top Veertig met dat nummer, in 1982. Dat is gotsakkers 22 jaar geleden! Het One Two Trio, een van de best verkochte feestsingles dezer dagen, bezorgt ons eenzelfde gevoel met de Feestrockmedley - Live in Japan, die bestaat uit schaamteloos afgeraffelde mini-versies van nummers uit de jaren zestig en zeventig: Radar Love, Ob-la-di Ob-la-da, Smoke on the Water, Satisfaction en Hey Jude.

Ach ja, als de mensen maar mee kunnen brullen en zingen. Ook twee regionale artiesten doen mee aan het betere jatwerk. De artiest met de veelzeggende naam En gij dan (uit St. Willebrord) zingt Zet de tent maar op z'n kop op de wijs van Borriquito van Peret, terwijl Bredanaar Jurgen het nodig achtte om De Vogeltjesdans nieuw leven in te blazen, met als weinig subtiele subtitel Mag ik jouw vogel even zien..

Een van de absolute dieptepunten van het jaar is de single van de Partyboozers. Een plaatje dat natuurlijk helemaal niet in de bak ‘carnaval’ zou mogen liggen, maar je moet als cd-verkoper toch wat. Alle Kleuren van kleuterband K3, maar dan in een instrumentale house-versie. En dan zwijgen we nog over ene Ronald (Maar geil moet ze zijn), de lachebek Joop Buikloop met het uiterst originele Ik heb nu even geen tijd (juist!, op de wijs van Heb je even voor mij?), mr. Ed met Where's my horse (op de melodie van Er staat een paard op de gang) en Haagse Fred en Aad met Mijn konijn en ik. Stuk voor stuk liedjes waarbij de makers er bijkbaar van uitgaan dat wij luisteraars seniel zijn. Natuurlijk hebben we ook nog de Gebroeders Ko uit Raamsdonksveer, die dit jaar op twee paarden (niet op de gang) wedden. Zelf ploegen zij voort in het après-ski-genre met ditmaal het diepzinnige Tringeling (Als ik 1 keer tring, dan ben jij een lekker ding, als ik 2 keer tring, dan ben jij een superlekker ding). Voor Rogier (van Oosterhout) & Co schreven ze zowaar een ouderwetse carnavalsdeun: Ik ben wel gek (maar niet op jou), die ze misschien beter zelf hadden kunnen zingen?

Dus ze zijn er nog wel, de echte carnavalsliedjes, tussen al die braakmiddelen? Jawel. Na lang zoeken vonden we bijvoorbeeld het licht Grieks getinte Hela Ho van René Schuurmans, een nummer dat niet voor niets knallerrr? van de week was bij Radio Atlantis (keihard de illegaalste in Den Bosch) én alarmschijf bij Radio Palee! het zeer verdienstelijke Ritsen van Marco Kanters uit Moerdijk en voorlopig het leukste nummer van het jaar: de Feestpolitie met Mijn ideaal, niet te verwarren met het gelijknamige nummer uit 1963 van good old Corry Brokken.

Ach, en als de disk-jockey in uw stamcafeetje 35-plus is, dan kun u best een poging wagen en krakers van weleer aanvragen. Chris Debuut met Houd ‘m vast, Catharina, Jo Hoogendoorn met Daar komt munne witpen aan, de Twee Pinten met Bloemetjesgordijn, Jan en Zwaan met De geitebrijerpolka of het Lowland Trio met Ik kan geen kikker van de kant afduwen. Allemaal oude rommel. Maar wel heel erg gezellig?

Terug